Tüm Tasarım Müzesi dostlarına iyi akşamlar ve iyi tatiller dileriz. Birçoğunuz anıtsal resimleri seviyorsunuz. Her binaya kişilik ve gizem katar.
Sokak sanatı çalışmalarında özellikle beklenmedik fikirler. Sadece sprey boyalı çitler değil, aynı zamanda gerçek sanat.
Belçikalı ünlü duvar ressamı Bart Smiths'in yeteneği ve tutkusu şehirlerin sokaklarını daha neşeli ve çekici kılıyor.
Suya dalan bir köpek Mechelenza sakinlerini büyüledi. Karen Dillabaugh tarafından çekilen bir fotoğraftan esinlenerek, fotoğraftaki bu sevimli köpeği bir apartmanın kör ucuna resmetti.
Duvarları anıtsal sanat eserleriyle süsleme fikrini ilk uygulayan Meksikalı Diego Rivera olmuştur. Mexico City halen Ulusal Saray gibi bazı eserlerine ev sahipliği yapmaktadır.
Sıra dışı ve hatta devrim niteliğindeki yaratıcılığı Latin Amerika'da çok sonraları takdir gördü ve resimleriyle müzeler oluşturmaya başladı. Ve Diego'nun çağdaşları, Diego'nun anıtsal resminin toplum için zararlı ve tehlikeli olduğunu düşünüyorlardı.
Şehrin eski kesiminde evler birbirinin tam karşısındadır. Arazi inşa etmek pahalıdır ve bu nedenle rasyonel bir şekilde kullanılır. Duvarın geleneksel olarak boş olan ucunun görünümünü ortaya çıkarmak için biraz geriye çekilmiş modern bir bina.
Donuk gri uçağa bakmak sıkıcıydı. Ancak şimdi hem bölge sakinleri hem de turistler bu sıra dışı evi görmeye geliyor. Resim, gerçekçiliği ve tüm detayları tasvir etme hassasiyeti ile dikkat çekicidir.
Benzer bir tasarıma bakın: İyileştirilmiş ağaç gövdeleri: çevreye sıcaklık ve organiklik katan eko-tasarım için ideal masalar
Uzaktan bakıldığında, sprey boya yüze değiyormuş gibi görünüyor. Köpeğin gözleri tamamen açıktır ve burun delikleri ve kulakları suyu dışarıda tutmak için düzleştirilmiştir. Yüz çevresinde hava kabarcıkları, üstte sıçramalar.
Grafiti sadece şehrin eski kısmında kullanılan sprey boyama tekniğiyle ilgilidir. Diğer her şey tam teşekküllü anıtsal bir resimdir.
Simply Bart, eski ustaların geleneği ile modern teknolojiyi birleştirdi. Tüpleri ve fırçaları sprey kutularıyla, ahşap iskeleyi de bir vinç sepetiyle değiştirdi.
Duvarın boyanması birkaç gün sürdü. Bir tür Smiths performansıydı. Seyirci kalabalığı aksiyonu izlemek için toplandı. Fotoğraf, tüylü dalış meraklısının ağzının yaratıldığı anı yakalıyor. Bitmiş görüntünün yanında.
Sanatçının resmi tam olarak resmederek Karen Dillabaugh'un telif haklarını ihlal ettiğini savunanlar da var.
Ama fotoğrafın kendisini büyütmedi, kendi imgesini yarattı. Sadece fotoğraftaki görüntüden ilham aldım.
Muhalifleri bunun bir yemek tarifi gibi olduğunu söylüyor. Bir kişi besteliyor ama herkes kendi yöntemiyle hazırlıyor.
İzleyiciler tartışırken, cesur köpek yüzüyor ve varlığıyla yakınlarda yaşayan insanları ve tur şirketlerini memnun ediyor.
Şimdi, adını çok az kişinin duyduğu Mejelens, turistleri şehrin eski kısmının sessiz, dar sokaklarına çekebilecek bir başka modern simge yapıya kavuştu.
Kahverengimsi gri duvarlardan oluşan monoton palet, yalnızca nadir bitkilerin yeşilliği ve araba gövdelerinin rengiyle seyreltiliyor.
Duvar tasarım fikirleri kentin çok renkli ve neşeli görünmesini sağladı. Şimdi bu köşe bir kimlik ve ün kazandı.
İlginç bir iç mekan: Studio 505'in inanılmaz katmanlı Wintergarden desenine sahip modern cephesi, Brisbane, Avustralya
Bu sıra dışı sokak sanatı eserinde yer alan, dört katlı bir binanın ucuna dalan köpek gerçek mi yoksa hayal ürünü mü? Eğer gerçekse nasıl böyle bir şey mümkün olabiliyor? Boyutuyla da dikkat çeken bu eseri yapan sanatçının ilham kaynağı ne olabilir? Çok ilginç bir eser olduğunu düşünüyorum, sizce de öyle mi?