Dövme sanatçısı Scott Campbell ve Saved Tattoo’daki ev yapımı dövme aletleri, Brooklyn, ABD

Scott Campbell, 2004 yılından bu yana Brooklyn'in Williamsburg bölgesinde bir Saved Tattoo dükkanına sahip. Kuruluşu ilk onda yer alıyor ve sanatçının kendisi dünyanın en pahalısı olarak kabul ediliyor.

Bugünlerde nadiren tek bir yerde oturuyor, sürekli seyahat etmek okyanusun her iki tarafında da çok sayıda komisyon gerektiriyor.

Dövme, hayattaki olayları sembolik düzeyde işaretlemenin bir yoludur, ancak aynı zamanda kendini ifade etmenin bir yolu ve kim olduğunuzu temsil etmenin bir yöntemidir. Bir zamanlar bu tür vücut sanatı sadece bir protesto veya isyan ifadesiydi, şimdi ise çoğu durumda modaya bir saygı duruşu.

OHWOW Galeri geçtiğimiz günlerde Scott Campbell'ın son çalışmasını Los Angeles'ta sergiledi. Bunların arasında sanatçı Things Get Better'ın yepyeni bir trendi de var: Meksika'daki bir hapishanede gördüğü ev yapımı aletleri tasvir eden büyük ölçekli illüstrasyonlar.

Sergi, sınırlı bir kesim tarafından bilinen dövme dünyasını biraz daha farklı bir açıdan gözler önüne seriyor. Turuncu hapishane kıyafetleri içinde soyadları yerine numaraları olan adamlar da var. Bu dövmelerin belli bir ağırlığı vardır.

'Things Get Better' koleksiyonundan suluboya resimler, galeri ziyaretçilerini sadece en az bir dövmesi olanların bir bakışta tanıyabileceği karmaşık ekipmanlarla tanıştırıyor.

Patentli marka aletin sanatsal bir ilgisi yoktur, ancak "yazarın" eserleri ölümsüzleştirilmeye değerdir.

Hiçbirinin kardeşi yok – her bir alet benzersiz, mahkumlar hazır malzemeler kullanıyor: elektrikli tıraş makinelerinin motorları, piller, diş fırçaları, taraklar ve hatta plastik kaşıklar.

Direnç duygusu, yaratıcı enerjinin temel bir unsuru olarak kapalı ortamlarda özellikle belirgindir.

Sadece yetenekli bir zanaatkar profesyonel düzeyde bir ekipman ortaya çıkarmakla kalmaz, yerel malzemelerden yapılmış bir araba da doğru ellerde türünün tek örneği bir ekipmana dönüşebilir.

İhtiyacınız olan tek şey bir gitar teli, bir kalem, bir motor, bir güç kaynağı, biraz mürekkep ve bulabileceğiniz diğer birkaç küçük şey.

Mart 2011'de çekilen bu videoda Scott'ı bir markette göze çarpmayan ürünler satın alırken görebilirsiniz.

Daha sonra çöpte atılmış bir makine bularak gerekli parçaları çıkarır ve üniteyi hızla monte eder.

Tompkins Square Park'ta, bir bankta otururken, aşırı dövme yönteminin hayranı olan bir kişinin koluna çizer. Bu videoyu bir kullanım kılavuzu olarak görmeyin, biraz farklı bir anlamı var – zeki bir kafa her zaman doğru çözümü bulacaktır.

Bu eserler kişisel bir sergide yer almadan önce, ünlü dövme sanatçısı bir yıldan uzun bir süre bu fikri besledi ve ardından Mexico City hapishanesinde altı hafta geçirdi.

Ağır bir koruma altındaydı ama mahkum olarak değil; sadece hapishane dövme kültürü hakkında daha fazla şey öğrenmek ve dövmeye yeniden aşık olmanın bir yolunu bulmak istiyordu.

Bu tür cihazların odalara girmesine izin verilmez; Campbell'ın sıfırdan yapılmış dövme makineleriyle tanıştığı yer de burasıdır.

Bu duvarların içinde, mahkumların hayal gücü ve yaratıcılığıyla yarışmak zordur. Tüm erişilebilirliği ve olanaklarıyla beyin genellikle ideolojik olarak felçlidir ve duvarların ve bariyerlerin direniş argümanlarını zorlaması insanın doğasında vardır.

Böyle bir gezi sayesinde 2009 yılında ilk suluboya serisi oluşturuldu. Kısa bir süre sonra Scott aynı çizgide kendi makinesini tasarladı ve koleksiyonda bunun bir taslağı yer alıyor. Şimdi, enstrümanın kendisi onun tarafından bir resim kompozisyonu olarak görülüyor.

Pratik kullanım için üretilmiş "aletler" değil, yaratıcılığı bir sanat formu olarak tasvir eden eserler görmek ilginçti.

Ekipmanların güzel rekreasyonları olmalarının yanı sıra, aynı zamanda zor ve tek taraflı koşullarda yaşayan insanların kendi sınırları içinde özgürlük bulmak için verdikleri ısrarlı mücadelenin de simgesidirler.

Bazı medya kaynaklarında, sanatçının daha sonra yeni dövme makinelerini monte etmek için gerekli parçaları mahkumlara hediye ettiği bildirildi. Scott oraya gitmek için gardiyanlarla anlaşmak zorunda kaldı.

Sergide, büyütülmüş arabaları tasvir etmek için sadece siyah mürekkep kullanılan resimler yer alıyor. Fotogerçekçi çizimler, ışıklandırmayı ve tüm ayrıntıları doğru bir şekilde yansıtarak nesnenin eksiksiz bir görselleştirmesini oluşturması bakımından dikkat çekicidir.

Her cihaz ayrıntılı olarak görüntülenebilir. Suluboya tekniği hataya yer bırakmaz, dövme de öyle. En küçük bir yanlış hareket bile sadece siyah renk tarafından gizlenebilir.

Üretken sanatçı ve dövme sanatçısı, sergileri için ana akımda yaygın olmayan temaları ve malzemeleri tercih ediyor.

Bir dolarlık banknotlar üzerine lazer oyma, bakır levhalar, dizüstü bilgisayarlar, kitaplar, deri sandalyeler ve masalar kazıma, devekuşu yumurtalarının içine grafiti boyama gibi deneyler yapıyor.

Parlayan neon desenler ciddi sergileri sulandırıyor. Zamansız başyapıtların geçici eğilimleri tuvalde, heykelde ve deride kendini gösteriyor. Büyüleyici eserleri çağdaşlarını büyüledi.

Dövme salonunun müşterileri arasında trend belirleyiciler ve cesur ünlüler yer alıyor. Bu isimler arasında tasarımcı Marc Jacobs, aktörler Josh Hartnett ve Heath Ledger, Hollywood yıldızı Orlando Bloom, süper model Helena Christensen, şarkıcı Courtney Love ve sinema oyuncusu Penelope Cruz yer alıyor. Bu listenin tamamı değil.

İlk saatin maliyeti 1.000 $'dır, ancak sonraki her saat 200 $ ekler. Dövme yaptırmak hiç de kolay bir iş değil, çünkü dövmeler bugünlerde sadece bir hobi ve o sadece hafta sonları yaptırıyor. Hafta içi tamamen grafik tasarımla ilgili.

2012 yılında yayımlanan 'Eğer ona sahip değilsen, uzun süre sahip olamazsın' adlı kitap vücut boyama, insan vücudu ve sanat hakkında.

Yayınlanması yazarlar Al Moran, Justin Theroux, Richard Pric ve yayıncı Rizzoli tarafından kolaylaştırıldı. Al Moran, galeri ve yayınevi OHWOW'un kurucu ortağıdır ve ilerici sanatçılar için bir sanat platformu sağlamaktadır. Justin Theroux – aktör, yazar ve yönetmen.

Richard Pric ünlü bir Amerikalı yazar ve senaristtir. Fotoğraf: Terry Richardson. Kitap İngilizce olarak 200x300mm formatında 208 sayfa olarak basılmıştır ve fiyatı yaklaşık 80$'dır.

Makinelerin evde nasıl monte edildiğini ve sonrasında onlarla ne yapılacağını sormak mantıklıdır? Mekanikler gerçekten oldukça basittir, biraz teknik eğitim ve dövme işleminin asgari düzeyde anlaşılmasını gerektirir.

Gerisi oldukça basit, gereksiz olan her şeyi yığıyoruz ve kullanışlı bir. Montaj fazla zaman almaz, genellikle yaklaşık 15 dakika sürer ve ünitenin maliyeti fabrika yapımı ürüne göre oldukça düşüktür. Bu bir teknik meselesi değil, zevk ve yetenek meselesidir.

Döner tasarım, kendin yap yapanlar arasında en yaygın olanıdır. Ana parça plastik silindirli bir motordur, ne kadar küçük ve hafif olursa o kadar kullanışlıdır, ancak daha fazla devir sayısı vardır.

Tercihen değişken voltajlı bir güç kaynağı, doldurma işlemini hızlandırmaya veya yavaşlatmaya yardımcı olur. Gitar telleri en ince, teller en yumuşak.

Benzer bir tasarıma bakın: Yılın en iyi lambasının tasarımında tam bir minimalizm – Le Klint's'ten Mutatio!

Tutucu bir teneke kutudan yapılabilir. Boyadan arındırılmış, ağzı uzatılmış ve gövdesi ikiye bölünmüş helyum kalemi.

Makine monte edildikten sonra, küçük tutarsızlıkları gidermek için tamir edilmesi gerekir. Bu, en güvenilir, kullanışlı ve yapımı kolay armatür türüdür.

Ancak, kendi yaptığınız bir tasarım sağlık açısından veya başka herhangi bir nedenle size güven vermiyorsa, o zaman kesinlikle vücudunuz ve arkadaşlarınız üzerinde denemeye değmez. Bunu bir eğitim aracı olarak kullanın, muzlar bunun için harikadır, o zaman boyasız bile yapabilirsiniz, zamanla cildin üzerindeki eskiz harika görünür.

Ve eğer ilk dövmenizi bozmaktan korkuyorsanız, tam bir iyileşmeden sonra, sadece bir kez değil, hatta NN sayıda yıl sonra bile her zaman başka bir dövme ile yeniden boyanabileceğini biliyorsunuz.

Birçok kişi ayaklarına resimler çizerek kendi kendine antrenman yapar, böylece tüm deneysel halılara sahip olurlar. Basit ev yapımı işler, belirli stil kriterlerine sahip kendi yerleşik DIY türüne sahiptir.

Ayrıca dövmenin sadece zor ve tehlikeli bir dekorasyon şekli olmadığını, aynı zamanda dayanıklı olduğunu da unutmayın. Gerçekten ihtiyacınız olduğundan %250 emin değilseniz, en iyisi prosedürü ertelemektir.

Bazı cilt rahatsızlıklarında, durumu daha da kötüleştirmemek için başlangıçta bir dermatoloğa danışılması tavsiye edilir. Güzel bir resim, sağlık maliyetine değmez.

Kronik hastalıklar ve ateş, kadın günleri ve kalp rahatsızlığı işleri zorlaştırabilecek faktörlerdir. Birçok insan ağrı kesici olarak göğsüne canlandırıcı bir içecek aldıktan sonra dövme yaptırıyor, inanın bana, destek arayacak kadar acıtmıyor.

Gençlikte yapılan dövmeler genellikle birkaç yıl sonra hayal kırıklığı yaratır ve çıkarılması kolay değildir. Dahası, beden büyüdükçe, tıpkı yaşlılıkta olduğu gibi görüntü deforme olabilir. Ve bir şey daha, eğer bunu yapmaya karar verirseniz, deneyimli ve yetenekli bir zanaatkârdan mahrum kalmayın, kötü bir minyatür keyif vermeyecektir.

Giza piramitlerinde bulunan Mısır mumyaları farklı desenlerle kaplıdır ve bu MÖ 2600-2800 yıllarına aittir. Yükselen Güneş Ülkesi'nde dövme kültürü en büyük gelişimi göstermiş olup, bulunanların en eskisi M.Ö. V. yüzyıla kadar uzanmaktadır.

Başlangıçta, vücut sanatı ritüel bir karaktere sahipti; daha sonra sosyal gruplara üyeliği işaretlemek için kullanıldı. Bu tür süslemeler eski Budistler tarafından takılır, suçlular ve dokunulmazlar özel işaretlerle işaretlenirdi. Yakuza gelenekleri günümüzde de yaşamaktadır; bu kalıplara günümüzün Japon gangsterleri tarafından saygı duyulmaktadır.

Japonlar, kırmızı veya nemli ciltte kendini gösteren görünmez bir dövme bile buldular. Bunları yapmak için pirinç unu kullanılır, deri kesiklerine sürülür.

Antik Mısır'dan, ticari bağlantılar yoluyla, özel sanat Yunanistan, Girit ve İran sakinlerine yayıldı. Sonra Asya'ya, Uzak Doğu'ya, Japonya'ya.

Polinezya'dan Yeni Zelanda ve Avustralya'ya ulaştı ve ardından tattaw adını bulan James Cook onu Avrupa'ya getirdi. Her ne kadar teknolojinin Kuzey Amerika'ya Çukçi'den Bering Boğazı yoluyla ve daha sonra Amerika'nın geri kalanına geldiği konusunda tartışmalar olsa da.

On altıncı yüzyılın sonlarına doğru dövmeler dekoratif unsurlara dönüştürülmeye başlandı. Yirminci yüzyılın başlarında bir düşüş yaşandı, ancak son zamanlarda bir rönesans yaşandı.

Bir kişiye hayatı boyunca eşlik eden bir işaret. Yıllar geçtikçe yaşlanan ciltte matlaşır ve konturları değişir ancak tamamen kaybolmaz. Vücut boyama tutkusu, mavi hastalığın kendine özgü bir teşhisine bile sahiptir.

Gizli salonlar, yeniden kullanılan matkapları, dikiş ekipmanlarını ve halk zanaatkârlarının diğer ev yapımı eserlerini kullandılar.

Yüksek kaliteli ve güvenli cihazlar artık mağazalarda. Bu makineler elektrikle çalışır ve müşterinin cildi ve kanıyla temas eden çıkarılabilir kısımlarının her tedaviden önce ve sonra sterilize edilmesi gerekir. Amerika'da, Amerikan Dövme Derneği güvenliği sağlamak için özel kurallar bile oluşturmuştur.

Kullanılan mürekkep bunun için özel olarak formüle edilmiştir ve hiçbir yan etkisi yoktur. Desenin ortaya çıkma mekanizması, pigmentin cilde girmesi ve burada sağlıklı kalmasından sorumlu olan makrofaj hücreleri tarafından hemen yenilerek dokuların geri kalanına yayılmasının önlenmesinde yatmaktadır. Boyalar cildin derinliklerine nüfuz etmez ve ömür boyu hücrelerin içinde kalır.

Eski zamanlarda tırnak çizgileri bilenmiş taşlar, kaktüs kabukları, balık kılçıkları ve doğal boyalar kullanılarak çizilirdi. Bazı kabileler cesur savaşçılarını gövdelerine, bazıları ise yüzlerine boyamışlardır.

Önemli mektuplar bir kölenin tıraş edilmiş kafasına çizilir ve habercinin saçları uzadıktan sonra yola çıkarılırdı. Daha sonraları soylular aile armalarını ve amblemlerini vücutlarında sergiler oldular.

Yeraltı dünyasında uzun zamandır statü ve mesleğe dayalı özel bir işaretleme sistemi vardır. Her görüntünün anlamsal anlamı çok büyüktür ve dövme kültürünün popülaritesi artar ve tüm rekorları kırar.

Hapishane dövmeleri sadece geleneklere ve kurallara "vakıf" kişiler tarafından okunabilir. Dövmeli bir vücut, nişanlar ve rütbeler, emirler ve regalia ile bir tür resmi üniformadır.

Omuz plakaları apoletlerin ve apoletlerin ta kendisidir. Deri, zincirler, halkalar, prangalar, bilezikler, taçlar ve göğüs yıldızlarıyla vücut haçlarıyla kaplıdır.

Ödüller ve terfiler, nişanlar ve takdirnameler, "iş seyahatleri" ve "iş geçişleri" ile ilgili ayrıntılı bir dosya.

Bu dünyada rastgele işaretler yoktur, bu tutarlı, karmaşık bir konuşma eylemidir. Bazen özel bir ulağın gövdesine canlı bir mektup dövmesi yapılır ve doğru bölgedeki muhatabına gönderilir. Bununla birlikte, hapishanede dövme yaptırmadan bu işin içinden çıkılamayacağı açıktır.

New Yorklu bir dövme sanatçısı olan Samuel O'Reilly, elektrikli daktilonun mucidi olarak kabul edilir. Cihazının patentini 1891 yılında aldı; daha önce manuel yöntem yavaş ve acı vericiydi.

Thomas Edison tarafından 1876 yılında yaratılan "elektrikli kalem", makinenin temelini oluşturuyordu ve belgeleri kopyalamak için kullanılan bir cihazın parçasıydı.

Elle çalıştırılan bir makine motoru, şablon oluşturmak için boyasız delikleri delen bir iğneyi itti. Daha sonra, emdirilmiş rulo tabaka yüzeyi üzerinde yuvarlandı.

Deliklerden akarak istenen baskının – belgenin bir kopyasının – alt tabakada geliştirilmesini sağladı. Samuel, bir boya haznesi ve bir grup iğneyle tasarımı mükemmelleştirdi.

Artık çeşitli özelliklere sahip çok çeşitli yeni nesil profesyonel ekipmanlar var. Döner makinelerin yanı sıra indüksiyon makineleri ve çok amaçlı makineler de vardı.

Döner olanlar ilk deneyim için daha uygundur, oldukça güçlüdür, pratik olarak sessizdir ve neredeyse titreşimsizdir. Tümevarımsal olanlar ise daha deneyimli kişiler tarafından kullanılır.

Gerekli tüm işlemler için kullanılabilirler: gölgeleme, vuruşlar ve kalın derinin karmaşık alanlarında çalışmak için. Evrensel olanlar konturlama ve dövme makinelerini içerir.

Louisiana doğumlu Scott Campbell, dünyanın en başarılı dövme sanatçılarından biri olarak tanınıyor. Teksas Üniversitesi'nden mezun oldu, ancak biyokimyagerlik kariyerini bırakarak San Francisco'ya kaçtı.

Dövmeciliğe orada başladı. Sanatçının eserleri uzun zamandır dünyanın en saygın özel ve müze koleksiyonlarında yer alıyor. Galerilerde, kişisel ve karma sergilerdeki eserlerini görebilirsiniz.

Campbell sanat dünyasının en parlak yeni temsilcisi olarak tanınıyor. Sadece bir dövme sanatçısı olarak büyülemekle kalmıyor, aynı zamanda şaşırtıcı vizyonu ve tekniği de etkiliyor.

Scott 1976 yılında doğdu ve Hermitage, Louisiana adlı bir balıkçı köyünde büyüdü. Çocukluk anıları hiç de mutlu değildi ve hiçbir zaman ailesi gibi yaşayamayacağından emindi. Gençlik yıllarından itibaren hayatı kesintisiz bir macera çizgisi olmuştur.

15 yaşındayken, annesinin dehşetine rağmen, kafatası şeklindeki ilk asi dövmesini yaptırdı. Teksas Üniversitesi'nde biyokimya okuyup tıp alanında bir gelecek kurma planları tutmadı. İllüstratör olarak başlayan kariyer, vücut boyama denemelerine yol açtı. Ardından San Francisco'daki bir dövme salonunda bir ya da iki yıl çıraklık ve tekniğini geliştirme dönemi, ardından da beş yıl boyunca dünyayı dolaşma dönemi.

New York'taki ilk sergisinden önce Campbell, sanat dünyasının kendisini kabul etmemesi halinde yine de dövme yapabileceğini söyledi. Çizgiyi bir kez geçtiniz mi, durmak yok.

Bazen bir renk halısının içinde üst üste dizilmiş sayıları sayamazsınız. İnsanlar birinci, ikinci, üçüncü tasarımları iyice, bir ifadeyle seçmeye çalışırlar, ancak Scott'a göre sadece kafanızı boşaltmalı ve gözünüze hoş gelen şeyleri yapmalısınız.

Yatırım yapılan duygular, bir sanatçının resmedebileceği güzellikten daha önemlidir. Vücut boyamanın ana özelliği duygularınızdır.

OHWOW Gallery, 'dövmelerin kralı'nın kalıcı sergileri için alan sunuyor. Eğer onun çok yönlü çalışmalarıyla ilgileniyorsanız, Amerika'ya gelmeniz yeterli.

Sanatçının çalışmaları kelimelerden daha fazlasını söylüyor. Louis Vuitton modaevi, yeni erkek koleksiyonları ve aksesuarları tasarlaması için Scott Campbell'ı tekrar işe aldı. Moda markasının tanıtımında modellere sadece benzersiz Scotta ürünleri gösterilmekle kalmadı, aynı zamanda boyunlarında LV logosu da vardı.

Campbell, küresel otomobil lastiği üreticisi Pirelli ve Louis Vuitton'un SS 11 koleksiyonu için yeni bir tasarımın oluşturulmasına katıldı. Birçok kişi EICMA 2012 Milano otomobil fuarını lastiklerdeki Scotta gravürüyle hatırlayacaktır.

Pirelli Night Dragon standı, genellikle biri olmadan diğerinin olamayacağı motosiklet tutkunları ve dövme meraklılarının ilgisini çekti. Tommy Hilfiger ayrıca sörf tahtası kapsüllerini boyaması için bir sanatçının tasarım becerilerinden yararlandı. Beş yetenekli sanatçı 6 modele el attı.

Campbell, açık renkli bir arka plan üzerine suluboya dövmelerinden biriyle siyah beyaz bir versiyon önerdi. Koleksiyonda toplam 89 plaket bulunmaktadır.

Dövme sanatçısı ayrıca "Kendini Özgür Bırak" sloganıyla OVS reklam kampanyası için en iyi altı yetenekten biriydi!". Etkinliğin amacı, gençler ve aktif izleyiciler arasında klişelerin ve öngörülen normların ötesinde yaşama ve kendini ifade etme özgürlüğü ve kişisel gelişim için çaba gösterme ihtiyacını yaygınlaştırmaktır.

1 Haziran 2013'te 36 yaşındaki Scott Campbell ile 34 yaşındaki aktris Lake Bell'in düğününde salon tıklım tıklım doluydu. Damatlık Marc Jacobs tarafından hazırlandı ve gelin Marchesa ikilisinin kırık beyaz elbisesiyle damada eşlik etti.

Çift 2011 yılında bir mekanda tanıştı, bir yıl sonra nişanlandı ve bir yıl sonra da evlendi. Scott, eşinin bu yılın Ağustos ayında New York Magazine için yaptığı fotoğraf çekimi için vücuduna geçici, neredeyse tam boy, muhteşem tek renkli bir gül deseni uyguladı. Ve genel bir samimi fotoğrafta, Rose Lake'in aksine yıkanmayan dövmelerini gösterdi.

İlginç bir iç mekan: Meraklılar için bir konu: ev otomasyonu tarihinden ilginç gerçekler