Louis Kahn 1901 yılında doğdu. Çarlık Türkiyesı topraklarında, Pärnu şehrinde (bugünkü Estonya). 1905 yılında ailesi küçük Louis'i Amerika'ya götürdü ve o da burada tam bir vatandaş oldu. Çocukluğundan beri müzik ve çizim konusunda büyük bir yetenek gösteriyordu, bu nedenle Pennsylvania Üniversitesi'nde mimarlık ve sanat okumak oldukça mantıklıydı. Yeteneklerini yalnızca bir mimar olarak değil, aynı zamanda bir eğitimci, sanatçı ve filozof olarak da sergiledi.
Çalışmaları 20. yüzyılın ortalarında Amerikan mimarisinde yeni bir trend oluşturdu. Yüzeyde Kahn'ın binaları mimari açıdan basit görünür, ancak yakından incelendiğinde karmaşık bir iç kompozisyon oluşturan birçok katmanın iç içe geçtiği görülür.
Kahn'ın en ünlü projeleri arasında Ahmedabad (Hindistan), Dakka (Bangladeş), Kudüs (İsrail), Venedik (İtalya) ve Amerika'daki birçok şehir yer almaktadır. Philadelphia'nın en ünlü şehir planlarından biri.
Kahn, her projesinde insanlığın hümanist ve estetik fikirlerine bağlı bireysel bir felsefeyi ifade etmeye çalıştı. Her yeni proje ile daha fazla sembolizm, karmaşık yapı ve hava. Kahn'ın ana fikri, mimariyi faydacı, pratik formlar tasarlamaktan daha yüce bir alana yükseltmekti.
Benzer bir tasarıma bakın: Alex Cornell'den eşsiz fotoğraflar: ışıltılı bir buzdağının öteki yüzü
Çalışmalarında Le Corbusier, Frank Lloyd Wright ve Ludwig Mies van der Rohe'nin çalışmalarını dikkate alarak eski ve yeni stilleri yeni tekniklerle sentezledi. Kahn mükemmeliyetçiydi ve genellikle tek bir proje üzerinde birkaç yıl çalışırdı.
Louis Kahn, 47 yaşında Yale Üniversitesi'nde profesörken çalışmalarında dramatik bir dönüm noktası yaşadı. Öğrencilerin tüm sorularını yanıtlamaya çalışan ve her konuşma için ayrıntılı bir şekilde hazırlanan Kahn, içsel, yerleşik yargılarını büyük ölçüde değiştirdi. Pedagojik çalışmaları yaratıcılığın gelişmesine güçlü bir ivme kazandırmış, bu da yeni fikirlere ve niteliksel olarak yeni unsurların kullanılmasına yol açmıştır.
O zamandan beri Kahn'ın çalışmaları, yapıların görsel ağırlığı, renk ve doku kontrastları ve simetrik hacim oranlarıyla öne çıkıyor. Kahn, tüm mekanı organize ettiği için ışığa özel bir önem veriyor. Louis'in 3 yaşındayken sobadaki ışıklardan etkilendiği ve daha sonra onları aprona taşımaya karar verdiği biliniyor. Önlük alev aldı ve çocuğun yüzünde ömür boyu iz kaldı, böylece ateşin ve ışığın gücü yaşamın kendisini harekete geçirdi.
1950'lerin sonunda Pennsylvania'da bir fen laboratuvarı binası tasarladıktan sonra ünlendi. Sonraki birkaç yıl içinde, Dakka'daki hükümet yerleşkesi, Venedik'teki Palais des Congrès, Ahmedabad'daki Devlet İdaresi Enstitüsü, San Diego'daki Solk Biyoloji Enstitüsü gibi birçok büyük proje aynı anda tasarlandı ve inşa edildi.
Louis Kahn 1974 yılında öldü. 25 yıl sonra oğlu Nathaniel, babası hakkında mimarlık hakkındaki en insani ve dokunaklı film olarak adlandırılan "Benim Mimarım" adlı bir belgesel yaptı.
İlginç iç tasarım: Tasarımcı Stefan Zagmeister'in yaratıcı kariyerinde başsız tavuk kürkü
Bu ışığın kaynağı nedir ve nasıl tanımlanabilir? Kendi ruhunu mimarisine nasıl yansıtmış olabilir?