Musluk balı veya dere kovanı, Avustralyalı arıcı baba ve oğul Stuart Anderson'ın icadıdır ve tatlı ürün toplamanın en çok zaman alan yönlerini (fümigasyon, çerçevelerin çıkarılması, peteğin temizlenmesi) ortadan kaldırdığını söylemektedirler.
Konstrüksiyonun özü, çerçevenin petek zaten kısmen oluşmuş halde kovana yerleştirilmesidir. Arılar sadece kendi balmumlarıyla inşaatı tamamlamak zorundadır.
Makine çalıştırıldığında, balın alt kısımlardan dışarı aktığı kanallar oluşturulurken, arılar neredeyse hiç rahatsız edilmeden doğal yaşam tarzlarına devam ederler.
Fikir, balı en az çabayla elde etme konusunda o kadar hevesliydi ki, proje ön ödemeli siparişlerde tüm rekorları kırdı ve aile ekibini birkaç gün içinde büyük bir şirkete dönüştürdü.
Benzer bir tasarıma bakın: Hafif betondan bir park bankı – Maria Khoury'den acımasız bir malzeme ile sofistike formların uyumlu bir birlikteliği
Profesyonel arıcılar bu "devrim niteliğindeki" alete oldukça şüpheyle yaklaşıyor. Gerekçeleri dikkate değerdir.
Yeni model bal toplama sistemi plastikten oluşmaktadır. Sentetik malzeme, nem ve sıcaklık seviyelerine tepki veren, baldaki toksinleri uzaklaştıran, içine gömülü kimyasal sinyallerle hafıza depolayan – başka bir deyişle, çalışkan böcekler için bir bilgi sensörü rolü oynayan doğal balmumunun yerini alamaz.
Arılar balmumu bileşimindeki küçük farklılıkları tanır, ancak propileni tanımaz.
İşte uzman arıcılardan bazı görüşler:
Arıcılık, doğal dünyaya saygı, sabır ve dikkat gerektirir. Bu aktiviteyi birkaç yıl yaptıktan sonra, nem seviyelerini hissetmeye başlarsınız, etrafınızda hangi çiçeklerin büyüdüğünü fark edersiniz, sinir bozucu karahindibalardan nefret etmeyi bırakırsınız ve yağmur yağdığında arıları düşünürsünüz.
Akışlı arı kovanı 'kirli ve zor işlerden' kurtulmayı vaat ediyor. Hangi ticari arıcının ilgisini çekmez ki?? Bir arı 6 haftada sadece ¼ çay kaşığı bal üretir. Bal kutsaldır.
Arılarla iletişim kurmadan önerilen sürecin daha çok bir soyguna benzediği aklınıza gelmiyor mu?? Arılar yorulana kadar çalışıyor, öyleyse neden onların yiyeceklerine bu kadar kolay erişebilelim??
Akan kovanlar, ısırılmaktan korkan tembel bal severlere hitap ediyor. Arıların kovandaki doğal yaşamının karmaşık mekaniği hakkında hiçbir fikri olmayan kayıtsız bir nesil oluşuyor.
Petekler mevsime göre düzensiz olarak birikir ve genellikle yılda sadece bir kez hasat edilir. Sahte arıcı doğanın ritimlerini dikkate alacak mı, yoksa sadece tüm yıl boyunca bal ziyafeti çekmek mi istiyor??
Bedava bal? Bu bir çeşit fast-food balı!
Kimsenin akış kovanının mucitlerinin kötü insanlar olduğunu söylemediğini unutmayın. Ama dedikleri gibi, cehenneme giden yol iyi niyetlerle döşelidir. Ve "iyi" icatlar da. Arılarla ilgili her şey arılar için iyi değildir.
Peki siz bu konuda ne düşünüyorsunuz, Tasarım Müzesi sayfalarının sevgili okurları?? Bu konuda bize yazın.
İlginç bir iç mekan: Moda ve heykel arasında: Mariko Kusumoto'nun enfes üç boyutlu kumaş takıları
Arıların yapılarında otomatik sulama sistemi veya onlara düşük maliyetle musluk balı üretebilen bir yetenek var mı?