Yoldan geçenlerden en son ne zaman yol tarifi istediğinizi hatırlıyor musunuz?? Ya da sadece bir kağıt harita kullandı? Milisaniyeler içinde yol tarifi veren akıllı telefonlar ve GPS sayesinde, sokakta yardım istemek giderek daha az yaygın hale geliyor.
Tasarım Müzesi sizi Japon bir kavramsal sanatçının hiç tanımadığı kişilerden aldığı elle çizilmiş kartlardan oluşturduğu bir kompozisyonla tanıştırmak istiyor.
Bir turist gibi giyinmiş, başında hatıra beyzbol şapkasıyla Manhattan sokaklarında dolaşıyor ve yoldan geçen rastgele insanlara şu anki işini oluşturan sokaklara gitmek için yol tarifi soruyor.
Benzer bir tasarıma bakın: Popüler yapı malzemeleri: Kalwall fiberglas paneller
Ve mevcut her yüzeye çizim yapmakta ısrar ediyor: yırtık defter veya defter kağıdı, peçete vb..
Ancak sanatçının asıl amacı New York'un eksiksiz bir haritasını oluşturmak değil; asıl mesele, küçük kağıt parçalarına notlarını bırakan ve ona kavramsal sanat enstalasyonu için orijinal fikri veren birçok insanla iletişim ve etkileşim kurmak.
Nobutaka Aozaki'nin izniyle, Spoon& Tamaqo, Buradan Oraya
İlginç bir iç mekan: Portekiz sokaklarında rengarenk yüzen şemsiyeler
Okuyucunun adına bir soru sormak için Türkçe’de 500 karakteri aşmayan kısa bir yorum yazalım: Nobutaka Aozaki’nin Manhattan’ın etkileyici kolektif haritası orijinal bir kavramsal sanat enstalasyonu mu? Bu harita, sadece Manhattan’ın bir sanatsal yorumu mu yoksa bir topluluğun kolektif deneyimlerini temsil ediyor mu?