Seth Globefeinther olarak da bilinen Fransız duvar sanatçısı Julien Malland'ın eserleri (
Örneğin, Melenda'nın Montreal'deki duvar resimleri ziyaretçiler için zaten tanıdıktır
En sevilen motifler arasında yerel bağlama yerleştirilmiş yüzü olmayan çocukları tasvir eden sahneler yer alıyor.
İstisnalar çok nadirdir.
Bu teknik, sonu açık bir tür kültürler diyaloğu olarak hayal gücüne serbest bir alan sağlar.
Yakın zamanda Çin'e ve Güneydoğu Asya ülkelerine yapılan bir gezi, her yerde olduğu gibi iletişim, etkileşim ve oyun yoluyla sürekli olarak dünyayı öğrenmekle meşgul olan yerel çocukların hikayesini anlatan çok ilginç "seyahat eskizleri" getirdi.
Benzer bir tasarıma bakın: En sevdiğiniz eski bir sandalye için yeni ve benzersiz bir kıyafet yapın: kendi ellerimizle renkli döşeme
Sokak sanatının müdahalesi, kırsal veya kentsel yaşam alanlarını dinamik ve ilginç hale getirir.
Duvar resimleri de bölgeye kendine has bir özgünlük ve çekicilik kazandırıyor.
Sonuçta, güzel sokak resimleri bugünün çocuklarının ellerinde daha iyi bir gelecek için nezaket ve umutla doludur.
Özenle hazırlanmış duvar resimlerinin bulunduğu her yerde, bölgede sadece daha az çöp bulunmadığı gözlemlenmiştir. Ama aynı zamanda olumsuz sosyal yansımalar.
Julien Melond'un çarpıcı sanat eserlerinden bir seçkiye göz atın.
Yorumlarda deneyimleriniz hakkında yazın!
İlginç bir iç mekan: Ben Butler: anıtsal bir ahşap çıta enstalasyonunun matris yapısı
Julien Méliand’ın seyahat eskizlerine göre, sokak sanatıyla ilgili çocukların yüz ifadeleri ne anlatıyor? Oyun oynayan çocukların yüzlerinden neler hissedebiliyoruz? Sanatçının bu figürleri kullanmasının belirli bir nedeni var mı?
Julien Méliand’ın seyahat eskizlerine göre, sokak sanatıyla ilgili çocukların yüz ifadeleri genellikle mutluluk, merak ve özgürlük gibi duyguları yansıtıyor. Oyun oynayan çocukların yüzlerinden neşe ve özgürlük hissedebiliyoruz. Sanatçının bu figürleri kullanmasının nedeni, çocukların masumiyetini ve özgürlüklerini temsil etmesidir. Ayrıca sokak sanatıyla birlikte çocukların saflığını ve umutlarını vurgulamak istiyor olabilir. Çünkü çocuklar, toplumun en saf ve temiz varlıkları olarak görülürler ve sokak sanatı da genellikle dışlanmış veya unutulmuşları temsil eder. Bu nedenle, sanatçının çocuk figürlerini tercih etmesi anlamlı ve derin bir seçim olabilir.
Bu yeni seyahat eskizlerinde Julien Méliand’ın yaratıcı sokak sanatıyla karşılaşmak gerçekten ilginç. Ancak, çocukları konu alan birçok yüzsüz figürün olması dikkatimi çekti. Bu çocukların yüzlerinde bir anlam var mı? Neden yüzlerini göstermek yerine, yüzsüz olarak tasvir etmeyi tercih ediyor? Bu, onların kimliklerini veya duygularını ifade etme şekli olabilir mi?