Tomás Alonso. Tomás Alonso. Endüstriyel tasarımcı. ‘Yavaş’ tasarımın bir savunucusu

Kendisini kozmopolit bir tasarımcı olarak gören Tomas Alonso, 1974 yılında Vigo'da (Galiçya, İspanya) doğdu. 19 yaşında memleketinden ayrılarak ABD'ye gitti ve burada endüstriyel tasarım eğitimi alırken aynı zamanda araba jantları üreten bir İtalyan şirketinde çalıştı.

Çok seyahat etti, bazen Avrupa'da – İtalya, Almanya, Belçika ve ardından Avustralya'da – yaşadı ve sonunda 2006 yılında yüksek lisans derecesiyle mezun olduğu Kraliyet Sanat Okulu'ndaki eğitimine devam etmek için Birleşik Krallık'ın başkentine yerleşti. On yıllık bir eğitim ve pratiğin ardından hayata dair net ve pragmatik bir bakış açısı geliştirdi ve bu bakış açısını zarif ve şiirsel objelere dönüştürdü.

Alonso'nun tasarımdaki idolleri Castiglione, Eameses, Prouve ve Colombo, mimaride ise Jose Antonio Coderch'tir.

Şu anda Okay adlı tasarım stüdyosunda çalışan 7 farklı milletten 7 tasarımcı ortak projelere, sergilere ve sunumlara katılıyor, ancak her biri yaratıcı bağımsızlığını ve kendi yaratıcı tarzını koruma hakkına sahip. Müstakbel ortaklar eğitimleri sırasında tanıştılar. İlgi alanlarının çeşitliliği ve çalışmalarının kalitesi, Wallpaper ve World (tasarım, mimari, iç mekan, moda, turizm üzerine makaleler yayınlayan dergiler) gibi çok sayıda ticari derginin popüler tasarım grubunun haberlerine önemli bir yer ayırmasına neden oldu. Milano Tasarım Fuarı ve Tokyo'daki Tasarım Haftası'nda tasarımlarıyla ödüller aldı.

Tomas Alonso, stüdyodaki profesyonel faaliyetlerinin yanı sıra, İtalya'da üretilen mobilyaların tasarımında uzmanlaşmış mimar Nigel Coates ile de çalışıyor.

Tomás Alonso'nun el yazısı insani ve çok basit. Onun "tekniği" işlevsellik ve romantizm ile işaretlenmiştir. Nesnelerin özlü estetik nitelikleri, her bir özel malzemenin ifade gücünü ortaya çıkarır ve bu da çok yönlü ve duygusal olarak heyecan verici ürünler yaratmada ilhamının ana kaynağıdır.

Minimum miktarda malzeme kullanımı ve çevredeki nesnelerle etkileşimin anlaşılması başlangıç noktalarından biridir. Onun ellerinde malzeme parçalara dönüşür ve bu parçalar da mobilya objelerine dönüşür. Örneğin, bir parça çekmeceli ve döner çekmeceli bir konteyner iken, diğer parça bir masadır.

Alonso, 'yavaş' tasarım (yavaş gıda tüketiminin yararlılığına bir benzetme) olarak adlandırdıkları, önemli olanın miktar değil, uzun ömürlü olmaya yönelik ürünlerin kalitesi olduğu bir tasarımdır. Profesyonel hareket, yüzsüz mobilyaların seri üretimine bir tepki olarak ortaya çıktı. Geliştirme için geri dönüştürülmüş hammaddeler kullanarak doğaya saygılı bir yöntem.

Ahşap ve metal, Tomas Alonso'nun çalıştığı ana malzemelerdir. Camper zincir mağazasının iç mekanı için lake çelik ve meşe bir araya getirildi

V&A koleksiyonundan bir sandalye. Kavisli çelik boru ve dişbudak ahşap tabandan yapılmıştır.

OFSET masası. Maxdesign için yapılmış, zevkinize ve ihtiyaçlarınıza göre kombine edilebilen aksesuarlara sahip bir geliştirme.

Elma kasası özelliği eklenmiş bir masa. Neredeyse ruhani bir ürün olan tasarım, tezgahın yüksekliğini değiştirmenize olanak tanır.

Basit bir ahşap kutu, en kolay işlevsel depolama çözümlerinden biridir. 6 yan panelden 3'ünün çıkarılması, 8 köşenin tamamının bırakılması, böylece malzeme miktarının yarıya indirilmesi ancak maksimum depolama kapasitesinin korunması.

Benzer bir tasarıma bakın: Joey Camacho'dan 3D grafikler: RAW formatı ve görselleştirmenin harikaları

Thomas Alonso'nun son kreasyonları arasında Mr. Light ve No. 7 (Cloud) ile İtalyan Promosedia yarışmasını kazanmıştır.

Ünlü ayakkabı perakendecisi Camper, birinci sınıf tasarımcıları iç mekanlarını dekore etmeleri için davet ederek onlara tam yetki vermesi ve karşılığında bir sonraki mağazaları için benzersiz bir görünüm elde etmesiyle tanınıyor. Tomas Alonso, Londra'daki prestijli ve karizmatik Covent Garden da dahil olmak üzere birçok mağaza iç mekanını tasarlamak üzere görevlendirildi.

Tasarımcı, duvarları süslemek için geleneksel 10×10 seramik karoları kullanmaya karar vererek mağazaya Londra'nın eski metro istasyonundan esinlenen vintage bir hava kattı. Karo tezgahın bazı alanları, sade beyazlığı kıran grafik vurgular oluşturmak için boyanmıştır.

Bir mobilya kutusunun parçaları gibi görünen merdiven trabzanları, beyaz arka planla canlı bir tezat oluşturan, çağrışım yapan bir renkte lake tabakasıyla kaplanmış bükülmüş borulardan yapılmıştır.

Büyük ahşap masa ve ona uygun sandalye ve banklar dükkânın merkezinde yer alıyor. Birkaç büyük beyaz seramik lamba (yine Alonso tarafından tasarlanmıştır) sergilenen mobilya örneklerine ışık tutmaktadır.

Kutunun dışında

Benim hakkımda: "Kıvrımlardan ziyade düz çizgilerden oluşuyorum ama beklenmedik açılarım da var. Her ne kadar alışılmadık olsa da ben de meydanlardayım. Bütünlüğü ve içsel anlamı olan şeyler arıyorum ve bu rasyonellik genellikle absürd olandan geliyor.".

Thomas Alonso'nun sloganı: "Önemli olan gözlerin ne gördüğüdür.

Mükemmel tasarım hakkında: "Bir nesne yapması gereken eylemi yapıyor, bunu iyi ve aynı zamanda güzel bir şekilde yapıyorsa – bu, tasarımının mükemmel olduğu anlamına gelir.".

Bir tasarımcının en büyük tutkusu – Azaltmak: "çizgileri, malzeme miktarını, bileşenleri, bir nesnenin kapladığı görsel alanı ve belirli bir sonuca götüren adımları mümkün olduğunca azaltmak.". Belki de bu yüzden yaptığı mobilyaların çoğu daha çok özlü çocuk çizimlerine benziyor.

İstenen ve gerçekleşen: "Hayatta en çok keyif aldığınız şeyleri yapabiliyor olmak harika bir şey! Bazen farklı bir şeyler yapmaya çalışsam da ortaya çıkardığım şeyler biraz eğlenceli oluyor.".

Röportajdan

– Çalışmalarınızı tanımlamak için hangi üç kelimeyi kullanabilirsiniz?? – Basit, sağlam ve vicdanlı.

– Size ne ilham veriyor?? – İnsanlar, belirli durumlar, günden güne.

– Hayalinizdeki proje nedir?? – Kendi evinizi tasarlamak için.

– Hangi meslektaşlarınıza hayranlık duyuyorsunuz?? – Konstantin Grcic, tasarımcı kardeşler Ronan ve Erwan Buruleki ve Jasper Morrison, onlar zaten oldukça ikonik, ancak Stéphane Diez ve Fransa'dan Studio Normal'in yaptıklarını da gerçekten seviyorum.

– Vigo'da (Pontevedra) doğdunuz ancak 15 yıldır kendi ülkenizde yaşamıyorsunuz. En çok özlediğiniz şeyler nelerdir?? – Her şey yemekle ilgili, özellikle de deniz ürünleriyle – midye, deniz tarağı… Yemek pişirmek istemiyorsanız Londra'da iyi bir yemek yiyebileceğiniz binlerce yer var. Ama burada Galiçya yemekleri bulamazsınız.

– ABD'den ne aldınız?? – Eğer değerli bir şey yapmak istiyorsanız, bunu orada yapabilirsiniz. Sosyal hiyerarşinin İspanya ya da Avrupa'daki kadar güçlü olmadığı bir ülke. Size bildikleriniz ve yapabilecekleriniz için değer verirler, yaşınız veya sosyal merdivendeki yeriniz için değil. Kulağa biraz acıklı geliyor ama 'hayallerin gerçekleştiği ülke' tanımında bir gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum. Elbette sevmediğim ve katılmadığım çok şey var, bu yüzden neredeyse 8 yıl orada yaşamama rağmen Amerika'da kalıcı olarak kalmayı hiç düşünmedim.

– Ve Avustralya deneyiminiz? – Sadece bir buçuk yıldır Avustralya'dayım ama burayı çok sevdim. Hayatın çok güzel olduğu, insanların iyi ve açık olduğu harika bir ülke. Bir düşünün: İspanya'nın yarısından daha az nüfusa sahip, Kuzey Amerika büyüklüğünde ya da daha da büyük bir kıta. Yüksek yaşam standardı, az stres, muazzam kaynaklar ve lüks bir iklim… Orada kendi takdirime ve programıma göre çalışmayı öğrendim. Uzun yıllar ABD'de bir İtalyan üst düzey alüminyum jant şirketinin tasarım departmanının başında çalıştıktan sonra, kendi stüdyomu açmanın zamanının geldiğine karar verdim. Çalışma ritmim tamamen değişti.

– Londra'da size ilham verecek bir şey var mı?? – Oh, bir sürü şey. O kadar büyük ve kozmopolit bir şehir ki, etrafınızda gördüğünüz neredeyse her şey size ilham kaynağı olabilir. Bir tasarımcı olarak yaratıcı sürecimin büyük bir kısmı, insanların davranışsal yönlerini ve maddi nesnelerle olan ilişkilerini incelemeye dayanıyor. Londra bunları gözlemlemek için ideal bir yer. Aynı zamanda yaratıcı endüstrinin desteklendiği bir şehir. Burada birçok iyi tasarım okulu var, bence dünyanın dört bir yanından bu kadar çok tasarımcıyı çeken şey de bu. Bir başka iyi örnek de üyesi olduğum kolektif (Studio OKAY). Şu anda 7 kişiyiz, Royal College of Art'ta birlikte okuduk ve hepimiz farklı ülkelerdeniz. Bence Londra'yı yaratıcı gençler için bu kadar çekici kılan şey çeşitliliktir.

– Sabah uyandığınızda enerjinizi nereden alıyorsunuz?? – Yaptığım işten o kadar keyif alıyorum ki, güne başlamak için bir motif bulmakta zorlanmıyorum. Hayatım boyunca kendi tasarım stüdyoma sahip olmak istedim ve bunu başarmak için çok çalıştım. Bu bir yaşam biçimi haline geldi, iş ve tutku neredeyse birbirinden ayrılamaz. Son zamanlarda o kadar çok işim oldu ki tek sorun yeterince uyuyabilmek.

– Kraliyet Sanat Koleji'nde ne öğrendiniz?? – KKI, yaratıcı süreci geliştirmek ve keşfetmek isteyenler için ideal bir yerdir. Her şeyden önce, kendi stüdyosunu kurmak isteyenler için. Burası insanlara kendi yöntemlerini ve nereye ait olduklarını bulmalarının öğretildiği bir merkez. Her şey, herkesin kendi başına ama aynı zamanda her konu üzerinde ortaklaşa çalışacağı şekilde düzenlenmiştir. Sınıf arkadaşlarınızla her gün çok fazla zaman geçiriyorsunuz ve onlardan ders kitaplarından bile daha fazla şey öğreniyorsunuz. Ron Arad, Tom Dixon, Roberto Feo ya da Amrtino Gamper gibi öğretmenlerin öğrenecekleri çok şey var.

– Kiminle röportaj yapmak istersiniz?? Ne soracaksın?? – Joe Colombo ile röportaj yapmaktan memnuniyet duyarım, onun çok özel bir insan olduğunu düşünüyorum. Ona dünya hakkında ne düşündüğünü sorardım (şu anki haliyle ve Kolombo'nun olmasını istediği haliyle).

İlginç bir iç mekan: Tomas Maldonado. Tomas Maldonado. Tasarımcı ve tasarım teorisyeni, sanatçı, eğitimci. Yine de güzellik önce gelir!