Yılmayan eğlence

Michael Young, Brüksel ve Reykjavik'teki stüdyolarında çalışarak teknik açıdan sade ama renkli mobilya parçaları üreten İngiliz bir tasarımcıdır.

İtalyan bir plastik üreticisi tarafından davet edildiğinde, onlarla tanıştıktan sonra şunları söyledi "Tek ihtiyacım olan bir kanepe, bir sandalye ve bir masa.".

İlk bakışta bir çocuk mobilyası tasarımcısı gibi görünüyor, çünkü en küçük parçalardan nesneler yaratıyor. Bununla birlikte, çocukların böyle bir eserden heyecan duyarken, yetişkinlerin kendilerini gülünç hissetmelerini sağlamak için kasıtlı bir taktikti.

Michael Young'ın projelerinin neredeyse tamamı yüzünüze gülümseme yerleştirmek için tasarlandı. Çalışmalarının konturları parlaktır, her zaman keskin bir mizah duygusuyla doludur.

1994 yılında Londra'da kendi stüdyosunu ve İzlanda'nın başkenti Reykjavik'te evi haline gelen ikinci bir mekan açtı. O zamandan beri Cappellini ve Magis gibi üreticiler için ürünler ve mobilyalar tasarladı, ayrıca Reykjavik'teki Astro Bar gece kulübü ve Berlin'deki Duck Mandarina mağazası için iç mekan projeleri ve Taipei'de bir mimari projenin tamamlanması.

Benzer bir tasarıma bakın: Hillary Fail: yapraklardan oluşan bir tuval üzerine hassas nakış

Soru: Tasarımla ilk olarak nasıl ilgilenmeye başladınız??

MICHAEL YOUNG: Okuldayken hep herkes gibi olduğumu düşünürdüm. Ama sınıf arkadaşlarım veteriner, cankurtaran ve doktor olmak istediklerinde. "Ne olacak ki çocuklar?" dedim?. Sonra herkes için kötü oldum, gerçekten çok garip?

Tasarım öğrencisi olmak için 21 yaşıma kadar bekledim ve her türlü durumun haritasını çıkardıktan sonra, başvurup başvurmayacağıma kesin olarak karar verdim.

Soru: Eğitiminiz işinizde size yardımcı oldu?

MICHAEL YOUNG: Bilmiyorum, gerçekten. Toplamda dört yılımı aldı. Elbette bana çok fazla bilgi verildi ve akşamları kendi başıma pratik yapmak için her zaman bir fırsat vardı, elbette, yani zaman vardı ve bolca vardı.

Soru: Günümüzde tasarımcıların karşılaştığı başlıca zorluklar nelerdir??

MICHAEL YOUNG: Bunun çok hayati bir konu olduğunu düşünüyorum. Herkes bunu biliyor ve bir yeri var. Şimdi sorun şu ki, birçok genç tasarımcı kendini kaybediyor ve daha popüler ve tanınmış meslektaşlarını kopyalamaya başlıyor. Piyasa fakirleşiyor, donuklaşıyor, monotonlaşıyor, bayatlıyor. Gelecek vadeden her tasarımcının potansiyelinden yararlanmaya çalışarak bunun olmasına izin vermemeliyiz.

İlginç iç tasarım: Nipa Doshi ve Jonathan Levine – Sanat dünyasında 15 yıl