Zarif bir kaide üzerinde zarif masalar

Ayaklı masa, bir dizi ayak veya bir taban ile geniş bir sütun tarafından desteklenen bir masadır. Taban, masa üstü orta parçasının altında kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Formda güç var.

Uzun, dar ve klasik bir kaideye benzerler. Çeşitli stil, şekil ve boyut yelpazesi, her türlü iç tasarıma tam olarak uyacak ve koordine edecek çözümler sunar.

Klasik, her dekora gerçekten şıklık katan şeydir.

Büyük ayak yemek odası veya koridor için etkileyici bir merkez olmakla kalmaz, aynı zamanda daha küçük versiyonlar da kendi odak noktalarını oluşturarak tasarıma ilgi katar.

Ancak tartışmalara zemin hazırlayanlar büyük olanlardır. Çeşitli sandalye ve koltuklarla çevrili her ortamda harika görünürler. Dahası, stillerin çeşitliliği nedeniyle ikincisi kişinin hayal gücünün istediği gibi karıştırılabilir.

Şekli, tüm konuklar için göz teması sağlayarak sohbetlere ve unutulmaz akşam yemeklerine olanak tanır. Ayrıca, yuvarlak şekli çevresiyle uyum sağlayarak büyük bir alan yanılsaması yaratıyor.

Eski Mısırlıların masaları için ahşap veya taş kullandıkları ve bunları direk gibi şekillendirdikleri söylenir. Asurlular, metal kullanımının diğer uygarlıklarla sınırlı olmadığını, mermerin de bulunduğunu söyledi.

Tarihsel olarak, ilk tiplerden bazıları 1600-1700 yılları arasındaki sömürge döneminden kalmadır. Üç ayaklı bu küçük masalar 'ayakta duran mumlar' ya da üçayaklar olarak bilinirdi ve bir koltuğun ya da yatağın yanına yerleştirilerek mumlar tutulurdu.

Bunlar elektriğin ortaya çıkmasından önceki günlerdi. İki nitelik – işlev ve amaç. Ve 700'lerin sonundan önce moda oldular, meşhur oldular.

Başlangıçta küçük bir yemek odası için zarif bir görünüm sağlamak üzere tasarlanmışlardır. Daha büyük evlerde daha büyüktüler ve genellikle oyuncak olarak kullanılırlardı. Bu tür mobilyalar 18. yüzyıl İngiliz takımlarının yanı sıra 19. yüzyıl Regency ve Duncan Phyfe tasarımlarında da bulunabilir.

Benzer bir tasarıma bakın: Kim? Ne zaman? Neden? Norwich'teki bir İngiliz barında sanat dioraması içeren gizli bir oda

Hareket kabiliyeti için genellikle her bacağın altına ahşap makaralar eklenirdi. Ayrıca birçok evde yemek, yazı ya da sergi olarak kullanılmışlardır.

Viktorya döneminde (1837-1901), ayaklı masalar zengin evlerinde yaygın olarak popülerdi. Kaide daha kalın ve ucu daha kısa yapıldı ya da sadece bir taban vardı. Üst kısım yuvarlak veya altıgen şeklinde yapılmış ve oymalarla süslenmiştir. Pek çok ağaçtan üretilirdi, ancak özellikle maun ve meşe ağacı tercih edilirdi; burada ince çizgiler vurgulanır, desenler ya da gravürler kolayca uygulanır ve hem tabla hem de ayaklar üzerinde incelikle görünürdü. Ayrıca yüzeyi genişletme koşuluna da saygı gösterdiler, böylece gerektiğinde açmak mümkün oldu. Bu parça Viktorya dönemi yemek odalarının vazgeçilmezi haline geldi. Bu bir standart haline geldi.

1900'lerde Art Deco'nun öncüsü olarak da bilinen bir tarz vardı. Cazibesi yirminci yüzyıldan günümüze kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir.

Tabii ki, Eero Saarinen'in ikonik 'Lale Masa' ile iç tasarım dünyasına yaptığı katkıyı dahil etmeden bu konuyu tartışamazsınız. Şu narin hatlara bir bakın!

John's Wall Street Journal'ın tasarımıyla da tanınan yukarıda adı geçen mimar, 1956 yılında St. Louis Gateway Arch – Missouri'de bulunan St. Louis Gateway Arch ve diğer güzel eserler, organik mobilyaları keşfetti.

Bu onu devrim niteliğinde bir tasarım yaratmaya yöneltti – ortaçağ. Bu sadece bizim 'lalemiz', ayaklı masalardan oluşan bir koleksiyon. Fiberglas ve alüminyum dökümden üretilen set için Eero Saarinen, teknolojiyi sanatla dengelemenin ne kadar kolay olduğunu gösteren mükemmel bir örnek olduğunu söyledi.

Daha sonra masa ve sandalyeler için 'gecekondu ayakları' icat etti ve bu ayakları kendisi 'çirkin, dünya gibi sorunlara boğulmuş' olarak nitelendirdi. 1957 yılında Knoll tarafından tasarım dünyasına tanıtıldılar.

Mimarın koleksiyonuna ince ve zarif gövdesi ve organik şeklinden dolayı bu ismi verdiğini söyledi. 1969'da Modern Sanat Müzesi Ödülü'ne layık görüldü. Bugün bile lalelerin hala güçlü olması şaşırtıcı değil.

Eero Saarinen'in tasarımları deneysel olsa da, kullanılan malzemeler ve minimal şekiller onları çekici kıldı ve dönemlerini atlatarak hala piyasadalar.

2007 yılı bu efsanevi parçanın 50. yıldönümüydü ve Knoll tarafından bir hatıra baskısı oluşturuldu ( www.knoll.com). Platin taban ve masa üstü için tik ve gül ağacının yeniden piyasaya sürülmesinin yanı sıra laminat, granit, mermer, kaplama ve diğer seçenekler de dahil olmak üzere yeni yüzeyler kullanıldı.

İlginç bir iç mekan: Zarif ev dekorasyonu: uzak geçmişten gelen modern bir başyapıt olarak sıra dışı sehpalar. Bethan Gray tarafından hazırlanan proje