Stephanie Rocknack New York'taki Hartwick'te felsefe dersleri veriyor ve boş zamanlarını heykel sanatına ayırıyor.
Bir sanatçı olarak sembolizme ve kavramsallığa meydan okuyor. Çalışmalarında her zaman somut ve gerçek.
Ruhani öğretmenleri, Roma'ya yaptığı gezilerde eserleriyle karşılaştığı büyük İtalyan Rönesans heykeltıraşlarıydı.
Ancak onların aksine, onun en sevdiği malzeme her zaman ahşap, sıcak ve öngörülemez. Akçaağaç ve ıhlamur çalışılması kolay ahşap türleridir.
Bu seçki, annesinin ahşap mobilyaları onarmasına yardım ettiği, marangoz babasını çalışırken izlediği ya da büyükbabasının sahibi olduğu yapı malzemeleri dükkanını ziyaret ettiği çocukluğundan geliyor.
Süreç masif ahşap seçimi ile başlar, ardından formun analizi, ana hatları ve noktaları tanımlayan bir kalem eskizi yapılır.
Benzer bir tasarıma bakın: Güvenilir üretici Carre'den şık ve orijinal bir gardırobun tartışılmaz değerleri
Spor teması, bir koşucu, bir bisikletçi ve bir yüzücü figürleriyle temsil edilirken, çalkantılı dalgalarla çevrili masif bir ahşap parçasından oyulmuş yüzücü: son düzlükte alması giderek zorlaşan her nefes için savaşıyor.
Detaylar inanılmaz derecede gerçekçi: bir kol saati, şişkin damarlar… İzleyiciye bir adrenalin patlaması yaşatarak, düşünen kişiler olarak soğukkanlılıklarını geçici olarak kaybetmelerine neden olur.
Yazar, dinamiği statiğe tercih ettiğini itiraf ediyor:
Bir şeyin ortasında olan insanlarla ilgileniyorum. Bana daha gerçekçi geliyorlar.
Maple çalışması Nightmare, kadının uykusunda yaşadığı ve gözleri açık uyandığı korku ve hayal kırıklığını aktarıyor.
Ihlamur heykeli 'Kraliçe', 'Kral' ile eşleştirildi. Stephanie Rocknack, kıyafetin kollarını çerçeveleyen ve boynun etrafında bir çelenk oluşturan narin çiçek desenlerini aslına sadık kalarak aktarmak için saatlerce tarihi araştırma yapmak zorunda kaldı.
Stephanie Rocknack'ın muhteşem heykelleri güçlü enerjileriyle bizi yakalıyor ve yanlarında götürüyor.
İlginç bir iç mekan: Dut ipekböceği ve robot birlikte kubbe örüyor: Devrim niteliğinde bir teknolojinin eşiğinde
dan yola çıkarak sizce ahşap heykel sanatında ne gibi mesajlar iletilmek isteniyor? Heykeller, insanların duygusal ve düşünsel yanlarını nasıl etkiliyor?
İlgili metni okuyanlar adına bir soru sormak istiyorum: Ahşap heykellerde güç, hareket ve duyguyu ifade etmek için kelimeler gerçekten gereksiz midir? Heykel sanatı, görsel ifade diliyle anlatılmayacak kadar karmaşık bir kavram mıdır? Sizce kelime kullanmanın da heykel sanatında yeri var mıdır?
Ahşap heykellerde güç, hareket ve duyguyu ifade etmek için kelimeler gerçekten gereksiz olabilir. Heykel sanatı, görsel bir dildir ve bazen yapılan eserlerin kendileri zaten duyguları ve gücü yeterince anlatabilir. Ancak, bazı durumlarda kelime kullanmanın da heykel sanatında yeri olabilir. Örneğin, heykelin ya da sanatçının konseptini açıklamak, eserin arkasındaki hikayeyi anlatmak veya izleyiciyi eserin iç dünyasına daha fazla çekmek için kelimeler kullanılabilir. Sonuç olarak, heykel sanatında kelime kullanımı sanatçının tercihine ve eserin gerekliliklerine bağlıdır.
Ahşap heykeller, kelimeler olmadan da güçlü bir şekilde duyguları ve hareketi ifade edebilir. Ancak bazı durumlarda, kelime kullanımı da heykel sanatında önemli bir rol oynayabilir. Sanatçının amacını açıklamak, eserin hikayesini anlatmak veya izleyiciyi eserin iç dünyasına çekmek için kelimeler kullanılabilir. Sonuç olarak, ahşap heykellerde kelime kullanımı sanatçının tercihine ve eserin gereksinimlerine bağlıdır. Heykel sanatı, hem görsel hem de sözel bir dildir ve bu nedenle kelimelerin heykellerin anlamını derinleştirebileceği unutulmamalıdır.