Peyzaj ve mimari arasındaki ilişki, mimarların çalışmaları ve sergi salonunun iç mekanı ile temsil ediliyor.

Sergi salonunun sıra dışı iç mekanı

Bu showroom iç mekanı iki yönlü bir karaktere sahiptir. Renkler tek renkli ve dikkati dağıtmıyor. Mimarlar João Gomes da Silva ve Paulo David iki farklı coğrafi bölgeyi temsil ediyor: Madeira adası ve Lizbon şehri.

Her şey iki kişi arasında bir işbirliği olarak başladı ve hem doğa hem de zaman açısından tamamen farklı iki projeyle sonuçlandı. Bu sergi ortak bir hikâye anlatmayı amaçlamıyor. Sergi, daha küresel bir bakış açısıyla, peyzaj ve mimari arasındaki karmaşık ilişki üzerine düşünmeye teşvik etmeyi amaçlıyor.

Sergi unsurları

Serginin ana fikri, ziyaretçiyi mimari ve peyzaj arasındaki ilişkiyi anlamaya yaklaştırmaktır. Bunu basitleştirmeyi değil, bu ilişkinin genişliğini ve sorunluluğunu vurgulamayı amaçlamaktadır. Peyzaj teması o kadar derindir ki, onu objektif bir şekilde değerlendirebilmek için mimarinin yanı sıra diğer sanat dallarını da incelememizi zorunlu kılar. Ancak o zaman kavram için net bir çerçeve oluşturmak, onu insan tarafından inşa edilen yapılar ve nesneler aracılığıyla değiştirmek mümkündür.

Manzara bir gerilim yeridir ya da isterseniz bir çatışma yeridir, kadim ve ilkel. Belli bir düzeyde, bu çatışma akıl ile doğa arasındadır ve biçim ile içerik, mantıksal olan ile ampirik olan, hatta fikir ile yapı arasındaki bir tür ilişki olarak anlaşılabilir. Doğa, insanın düzen özleminden ve dünyaya biçim dayatma arzusundan kurtulan gerçekliğin paradoksal ve karışık yönlerini ifade eder.

Bu durumda doğa, "doğal" veya "biyolojik" olarak tanımlamak için doğru kelime değildir. Coğrafya, bölge, tarih, kültür ve diğer birçok disiplin açısından bakmaya değer. João Gomes de Silva ve Paulo David'in çağrıda bulunduğu doğa biçimi budur. Çalışmalarında biçimin nasıl mekânın bir parçasına dönüştürülebileceğini, biçim aracılığıyla dünya hakkında nasıl bilgi edinilebileceğini gösteriyorlar.

Çalışmalarında kendi formlarını doğal çevreye empoze etmeye değil, insan yapısı (rasyonel, mantıksal, geometrik) ile spontane doğa (irrasyonel, spontane ve duyusal) arasında bir tür entrika yaratmaya çalışıyorlar.

Bu sergi doğa ve peyzaj fikriyle sınırlı kalmıyor ve şu soruları soruyor. Ayrıca tasarlanan nesnenin kavramlarını, malzemelerini ve arazi özelliklerini de açıklar. Sergide mimarlar tarafından sunulan objeler peyzaj ve doğal çevreyle o kadar bütünleşmiş ki, insan sanki bu yerde hep var olmuşlar hissine kapılıyor. Ziyaretçiler istemeden de olsa kendilerine şu soruyu soruyorlar: "Bu nasıl mümkün olabilir??"

Örneğin, Caleta'yı (Madeira) Casa das Mudas olmadan hayal etmek zordur; burada hem hacim hem de bireysel detaylar sahilin ayrılmaz bir parçası gibi görünmektedir. Lizbon'daki Ribeira das Naus sahil alanının her zaman var olmadığını hayal etmek de zor.

Bu temelde, mimarlık bize bir yenilenme biçimi olarak görünür – zaten var olanın yeni, insan yapımı bir biçimde açığa çıkarılması. Antik çağlardan kalma anıtlardan veya çağdaş teknolojik icatlardan bahsetmiyoruz, burada önemli olan bir nesnenin daha yüksek bir seviyede belirli bir yere ait olduğu fikridir.

Benzer bir tasarıma bakın: Varlığın ağırlıksızlığı – orijinal sehpa Intersection by MDF, İtalya

Aidiyet fikrinden: biçimsel veya teknik icat arzusuna değil, aidiyet duygusuna veya başka bir deyişle, bir yere neyin ait olduğuna dair ilk sorgulamaya dayanan bir mimari.

"Mimarlık asla tamamen özgür olamaz, diye yazıyor Álvaro Siza Vieira, çünkü her zaman bir şeyler vardır, Sahra'nın ortasına gidiyor olsanız bile, size her şeyi unutturacak ve dikkatiniz başka şeylere çekilecektir. Göçebe sarığı, altın para veya mağara duvarına oyulmuş resim.

Bir nesnenin veya binanın yeniden tasarlanmış bir yere ait olup olmadığı sorusu ilk kez gündeme gelmese de, son zamanlarda daha fazla tartışılır hale gelmiştir. Yerli bir yer fikrine, onun varlığının gerekliliğine eleştirel bir yaklaşım fikri, bu iki mimarın çalışmalarında iyi ifade edilmiştir; coğrafi bir yeri tarihine ve kültürüne bağlar. Tüm bu düşünceler teknik çizimlere, mimari eskizlere ve modellere, fotoğraflara, eskizlere ve notlara yansıtılır.

İlginç bir iç mekan: Sotheby's müzayede evi: Çağdaş sanat merceğinden David Bowie